هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر هوش معنوی بر دلبستگی شغلی کارکنان با توجه به نقش تعدیل گری اخلاق کاری می باشد. نوع پژوهش به لحاظ هدف، کاربردی و به لحاظ ماهیت و روش، توصیفی، همبستگی و پیمایشی است. در این تحقیق، برای سنجش هوش معنوی جامعه آماری 150 نفری کارکنان، از پرسش نامه هوش معنوی کینگ(2008)، جهت سنجش اخلاق کاری از پرسش نامه گریگوری سی پتی(1990) و برای سنجش دلبستگی شغلی از پرسش نامه دلبستگی شغلی کانونگو(1982) استفاده شده است. صرف نظر از استاندارد بودن پرسش نامه ها، روایی پرسش نامه ها با نظرخواهی از اساتید نیز مورد تأیید قرار گرفت. جهت تعیین پایایی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که برای متغیرهای هوش معنوی، دلبستگی شغلی و اخلاق کاری به ترتیب، مقادیر87/0، 85/0 و 80/0 به دست آمد. داده های جمع آوری شده با استفاده از الگویابی معادلات ساختاری مورد تجزیه وتحلیل واقع شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که بین هوش معنوی و دلبستگی شغلی رابطه ای مستقیم و معناداری برقرار است و اخلاق کاری رابطه بین هوش معنوی و دلبستگی شغلی کارکنان را تعدیل می کند. هوش معنوی باعث می شود تا افراد توانایی رفتار همراه با دلسوزی و مهربانی و عقل و خرد با حفظ آرامش درونی و بیرونی را بیابند؛ همچنین، توسعه اخلاق و نهادینه کردن اخلاق در سازمان می تواند دلبستگی افراد به شغلشان را افزایش دهد که نتیجه آن، بهبود عملکرد آنها در جهت دستیابی سازمان به اهداف خود خواهد بود. ایجاد روش های اجرایی کارآمد و نهادینه کردن رفتار اخلاقی در سازمان ها می تواند از یک سو، موجب کاهش و رفع بی عدالتی و نارضایتی و از سوی دیگر، موجب افزایش دلبستگی شغلی کارکنان و درنتیجه، رشد و تعالی فردی و سازمانی باشد.

زمینه و هدف: ازآنجایی که انسان دارای دو ساحت مادی و معنوی است، برای رسیدن به کمال در هرکدام از این ابعاد به ابزارهایی دقیق و متناسب نیاز است. یکی از مهم ترین ابزارهای رشد معنوی در انسان بی تردید تعالیم الهی هستند که در قرآن به صورت تمام و کمال در اختیار انسان ها قرار گرفته است. در این مقاله تلاش شده است به دور از پیش داوری های ارزشی، صرفا بر اساس داده های علمی به نقش تعالی در ارتقای کارایی کارکنان نیروی انتظامی در تعامل با مردم پرداخته شود. چارچوب ارایه و تحلیل داده ها نیز به این صورت است که ابتدا یک موضوع انتخاب شده و سپس با استناد به آیات و برخی روایات به تبیین آن پرداخته شده است. روش: این پژوهش با روش توصیفی تحلیلی و با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و مطالعات میدانی در دانشگاه علوم انتظامی انجام شده است. یافته ها و نتیجه گیری: ازجمله آثار تعالی معنوی عبارت اند از: افزایش اعتماد عمومی نسبت به نیروی انتظامی، افاضه برکات مادی و معنوی در سایه نعمت امنیت، کسب عزت و کرامت، بسترسازی برای تحقق مدینه فاضله، مشروعیت آفرینی برای نظام اسلامی، گسترش عدالت در شیون مختلف اجتماعی. تعالی سطح معنویت در انسان با رشد معرفتی، اخلاقی و اجتماعی همراه است؛ ازاین رو تعالی معنوی کارکنان ناجا ضرورتی برای دستیابی به سازمانی متعالی و جامعه ای اسلامی است.

زمینه و هدف: نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران نقش مهمی در تأمین رضایت افراد جامعه دارد. رضایت افراد از نیروی انتظامی، حاصل مقایسه الگوی ذهنی افراد از رفتار مطلوب و رفتار واقعی ماموران نیروی انتظامی است. هدف پژوهش حاضر شناسایی عنصر های برساخت اجتماعی رفتار مطلوب نیروی انتظامی است. روش: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت داده ها کیفی است. بر مبنای رویکرد برساخت گرایی اجتماعی از روش حافظه ران استفاده می شود. جامعه آماری پژوهش دانشجویان دانشگاه علامه طباطبائی واقع در پردیس مرکزی هستند. به دلیل دشواری جلب نظر افراد برای مشارکت در روند پژوهش، روش نمونه گیری، غیرتصادفی از نوع در دسترس است. به دلیل الزام به دستیابی به اشباع نظری، حجم نمونه پژوهش باز است و در عمل طی فرآیند جمع آوری و بررسی داستان ها تعیین شد. تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده با استفاده از کدگذاری به روش حافظه ران به منظور شناسایی عنصرهای سوژه پژوهش انجام شد. سنجش پایایی با استفاده از روش بازآزمون منجر به محاسبه نود و چهار درصد پایایی برای کدگذاری شد. یافته ها: نتایج کدگذاری داده های جمع آوری شده نشان داد که ساخت اجتماعی واقعیت رفتار مطلوب نیروی انتظامی دارای بیست و هشت عنصر گوش شنوا، ادبیات مناسب، بله گفتن، سلام کردن، استفاده از زبان مادری، شعر خواندن، تأیید کلامی سخن، شما خطاب کردن، جدی بودن، چشم گفتن، هم صحبتی با کودکان، احترام، تأیید با حرکت سر، نگاه رو به پایین، همدلی، سکوت، آراستگی، تمرکز، چهره گشاده، حفظ فاصله، لحن ملایم، حمایت از مظلوم، آهسته سخن گفتن، حمایت از زنان، اشتیاق، لبخند زدن، استواری و تسلط بر خویشتن است. نتایج: بررسی عنصرهای پدیدارشده حاکی از وجود دو دسته عنصرهای کلامی و عنصرهای غیرکلامی در ساخت اجتماعی واقعیت رفتار مطلوب نیروی انتظامی است. نتایج حاکی از آن است که بدون در نظر گرفتن موقعیت بروز رفتار، تصویری به شدت منسجم و یکپارچه از رفتار مطلوب ماموران نیروی انتظامی در ذهن افراد وجود دارد.

هدف پژوهش حاضر تهیه و اعتباریابی پرسشنامه انتخاب رسته شغلی کارکنان نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران (ناجا) بوده است. در این راستا جامعه مورد نظر شامل کلیه کارکنان نیروی انتظامی اعم از مدیران و صاحبنظران و نقش آفرینان و نمونه تحقیق شامل 2422 نفر از 6 رسته شغلی انتظامی، راهنمایی و رانندگی، اطلاعات، آگاهی، اداری و پشتیبانی و مرزبانی بوده اند که به صورت تصادفی انتخاب گردیدند. به منظور تهیه ابزار مورد نظر، تحقیق حاضر در سه مرحله انجام پذیرفت. در مرحله اول به مطالعه و احصاء ویژگی ها و شاخص های مورد نیاز رسته های تخصصی نیروی انتظامی در 6 رسته یاد شده بر حسب شرح وظایف آنان، مبانی نظری و تحقیقات به عمل آمده و نظرات نقش آفرینان پرداخته شد. در مرحله دوم برای بررسی پایایی و روایی، پرسشنامه اولیه روی مدیران و صاحبنظران به حجم نمونه 443 نفر اجرا گردید. و بالاخره در مرحله سوم به منظور پاسخ به سوالات تحقیق، پرسشنامه اصلی روی 1011 نفر از کارکنان نیروی انتظامی اجرا گردید. روش تحقیق حاضر از نوع توصیفی بوده و یافته های تحقیق در سه مرحله بالا نشان می دهد که اولا ویژگی های مورد نیاز رسته های ششگانه از گستردگی و تنوع فراوانی برخوردار است. ثانیا پرسشنامه اولیه دارای سطوح قابل قبولی از پایایی و روایی برخوردار است. ثالثا پرسشنامه اصلی دارای ضریب پایایی 0.96 بوده که در روش های بازآزمایی این ضریب 0.89 و دو نیمه کردن 0.83 برآورد گردید. همچنین پرسشنامه حاضر دارای روایی صوری، محتوایی، افتراقی و همزمان بوده به طوری که قادر به تمایزگذاری بین گروه قوی و ضعیف می باشد. از طرف دیگر، بر اساس تجزیه و تحلیل یافته ها مشخص گردید در رسته های تخصصی نیروی انتظامی به جز رسته انتظامی علاوه بر ویژگی ها و و شاخص های مشترک، دارای ویژگی های اختصاصی بوده اند.

تلاش برای ارتقا بهره وری نیروی انسانی و استفاده بهینه از نیروی انسانی یکی از برنامه های حیاتی سازمان ها محسوب می گردد. این تحقیق در نظر دارد عوامل موثر در توانمندسازی کارکنان و ارتباط آن ها با بهره وری نیروی انسانی از دیدگاه کارکنان زن و مرد فرماندهی انتظامی استان لرستان را بررسی نماید. پژوهش به عمل آمده با توجه به این که رابطه هر کدام از عوامل آموزشی، انگیزشی، فرهنگی و مشارکت را با توانمندسازی نیروی انسانی و ارتباط توانمندسازی را با بهره وری نیروی انسانی تجزیه و تحلیل می نماید، تحقیق توصیفی همبستگی است. به همین منظور، جهت جمع آوری اطلاعات از دو پرسشنامه، یکی با عنوان بررسی ارتباط عوامل توانمندسازی کارکنان با بهره وری با پایایی 0.81 و دیگری با عنوان سنجش بهره وری با پایایی 0.93 استفاده شده است. نمونه آماری شامل: 206 مرد و 26 زن شاغل در فرماندهی انتظامی استان لرستان بوده است که روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی ساده انتخاب گردیده است و با استفاده از آمار توصیفی (نمودار، درصد، میانگین، انحراف معیار) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی و رگرسیون چندمتغیری) اطلاعات، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.یافته ها نشان می دهد که عوامل آموزش، انگیزش، فرهنگ و مشارکت در بهره وری نیروی انسانی فرماندهی انتظامی لرستان تاثیر به سزایی دارند.

زمینه و هدف: سالم نگهداشتن نیروی انتظامی، همواره از سوی فرماندهی معظم کل قوا (مدظله العالی) مورد سفارش قرار گرفته است. بر اساس آموزه های دینی و تاکیدهای فراوان ائمه معصومین (علیه السلام)، مراقبت از کارگزاران و حفظ قداست نظام اسلامی به عنوان بخش مهمی از مسوولیت فرماندهان و مدیران به حساب می آید. فرماندهان و مدیران نیروی انتظامی در سه بخش مراقبتی، ممانعتی و مقابله ای، نقش اساسی و مهمی در سالم سازی این نهاد مقدس و کاهش حجم جرائم کارکنان بر عهده دارند. این پژوهش با هدف «شناخت نقش صیانتی فرماندهان و مدیران نیروی انتظامی در کاهش جرایم کارکنان» انجام شد. پژوهشگر در این پژوهش به دنبال آن است تا سهم و اولویت هر یک از نقش های مراقبتی، ممانعتی و مقابله ای فرماندهان را در صیانت کارکنان و کاهش سطح ارتکاب جرم در نیروی انتظامی تبیین کند.روش: این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش، توصیفی- پیمایشی است. ابزار جمع آوری پژوهش پرسش نامه محقق ساخته بوده و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ مقدار 0.9 برآورد شد. برای تجزیه و تحلیل یافته ها از نرم افزار «اس. پی. اس. اس» و آزمون های خی دو و فریدمن، استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش شامل 230 نفر از کارکنان نیروی انتظامی بوده که وضعیت خدمتی آنان در هیات رسیدگی به تخلفات مطرح شده و برابر محاسبه ها، حجم نمونه پژوهش تعداد 106 نفر تعیین شد.یافته ها و نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده؛ «ناکارآمدی و تسلط ناکافی کارکنان بر حیطه وظایف و اختیارات قانونی» بالاترین دلیل مبنی بر ضرورت اعمال نقش مراقبتی؛ «وجود برخی ضعف ها و خلاءهای قانونی زمینه ساز جرم» بیشترین دلیل برای اعمال نقش ممانعتی و «وادارکردن کارکنان به انجام برخی اقدام های خلاف» بالاترین دلیل ضرورت اعمال نقش مقابله ای فرماندهان و مدیران در کاهش جرم توسط کارکنان هستند و در نتیجه گیری نهایی بر اساس مقایسه کای مربع فریدمن هر یک از پرسش ها، مشخص شد که بیشترین نقش موثر فرماندهان و مدیران در کاهش ارتکاب جرم توسط کارکنان نقش مراقبتی (58.113)، نقش ممانعتی (52.747) در مرحله دوم و نقش مقابله ای (25.229) پایین ترین تاثیر را دارد.

مقدمه پژوهش حاضر با هدف میزان افسردگی کارکنان نیروی انتظامی استان کردستان و شناسایی عوامل موثر بر آن انجام گرفت. روش روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کارکنان ناجا در سال 97-1396 می باشد که در شهرستان سنندج مشغول به فعالیت بودند و تعداد 180 نفر از طریق روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه افسردگی بک، ویژگیهای شخصیتی NEO و پرسشنامه ویژگیهای جمعیت شناختی محقق ساخته بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد. یافته ها 1/31 درصد از کارکنان ناجا به درجات مختلفی از افسردگی مبتلا بودند. 2/12درصد افسردگی خفیف، 9/13 درصد افسردگی متوسط و 5 درصد به افسردگی شدید مبتلا بودند. میانگین نمرات افسردگی در رسته های شغلی به ترتیب راهور 53 نفر (18/19 درصد)، آگاهی 47 نفر (78/8 درصد)، پشتیبانی 32 نفر (78/3 درصد) و نیروی انتظامی 48 نفر (75/3 درصد) بدست آمد. همچنین از میان متغیرهای جمعیت شناختی متغیر سن با بتای 50/0 T= 9/00, p<0/00))، نوع سکونت با بتای 18/0 T= 3/28, p<0/00))، وضعیت تاهل با بتای 24/0 T= 4/46, p<0/00)) بصورت مثبت و معنادار و متغیر درآمد ماهیانه با بتای 30/-T=-5/50, p<0/00)) بطور منفی و معنادار توانستند میزان افسردگی کارکنان ناجا را پیش بینی کنند و متغیر برون گرایی با بتای 32/-T=-3/88, p<0/00)) و متغیر سازگاری با بتای 15/-T=-2/69, p<0/03))، وظیفه شناسی با بتای 18/-T=-2/27, p<0/02)) بصورت منفی و معنادار و روان آزرده خویی با بتای 23/0 (p<0/00، T= 3/01) و تجربه پذیری با بتای 25/0 T= 3/16, p<0/00)) از مولفه های متغیر ویژگیهای شخصیتیNEO بطور مثبت و معنادار توانستند میزان افسردگی کارکنان ناجا را پیش بینی کنند.

زمینه و هدف: عملکرد شغلی، کنشی سازمانی و نهادی است و به مفهوم بازدهی و اثربخشی یا برآیند شغلی در یک سازمان اطلاق می شود. عملکرد شغلی سازمانی تحت تاثیر هنجار شغلی، سرمایه درون و برون گروهی، اعتماد سازمانی و روابط اجتماعی در یک مجموعه قرار می گیرد و آثار آن خلاقیت، نوآوری و شکوفایی سازمانی است. بر این اساس، هدف پژوهش حاضر، تبیین عوامل موثر بر عملکرد شغلی کارکنان نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران است. روش: شیوه اجرای پژوهش فراتحلیل-کمی است. هدف این روش، انسجام بخشی، مرور نظام مند و یکدست سازی مطالعات انجام شده در یک حوزه معین پژوهشی است. جامعه آماری آن 43 پژوهش است که 32 نمونه سند پژوهشی با هدف ترکیب و شناسایی میزان تاثیر آن انتخاب شدند. یافته ها: یافته های تحلیلی پژوهش حاکی از این است که عملکرد شغلی کارکنان ناجا به عنوان متغیر وابسته اصلی تاثیرپذیر از عوامل سازمانی، اخلاقی، شغلی، روانی، سرمایه اجتماعی است و درمجموع این متغیرها توانسته اند (297/0=Effect size، 485/13 = Z و 000/0= sig) عملکرد شغلی کارکنان ناجا را تبیین کنند. نتیجه گیری: باتوجه به یافته های به دست آمده می توان چنین استنباط کرد که ارتقای عملکرد شغلی کارکنان و نیروی انسانی در نیروی انتظامی تحت تاثیر شش مولفه بیان شده می تواند به بهبود و توسعه مجموعه نهادی پلیس کمک کند.

مقدمه: عوامل متعددی ممکن است در مشارکت ورزشی افراد جامعه مؤثر باشد. پژوهش حاضر درصدد آن است تا تأثیر عوامل مذکور را بر مشارکت ورزشی کارکنان نیروی انتظامی مورد بررسی قرار دهد. روش ها: این مطالعه مقطعی، توصیفی-تحلیلی در سال 1396 بر روی 350 نفر از کارکنان اجرایی مرد ناجا در سراسر کشور که به طور تصادفی انتخاب شده بودند، انجام شد. اطلاعات سه پرسشنامه مشارکت ورزشی، عوامل مؤثر بر مشارکت ورزشی و عوامل دموگرافیک تکمیل گردید. داده ها با آمار توصیفی و آزمون تی تست در سطح معنی داری کمتر از 05/0 با نرم افزارSPSS نسخه 22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتا یج: بیشتر افراد در گروه سنی 44-35 سال ( 48 درصد) و مدرک تحصیلی بیشتر افراد، دیپلم (33 درصد) بود. میانگین نمره مشارکت ورزشی در کارکنان ناجا 61/2 ± 01/8 (در دامنه 0 تا 20) بود. برخی عوامل فردی از قبیل توجه به سلامت (002/0P=)، انگیزه (012/0P=)، تصور از بدن (001/0P=) و آگاهی (045/0P=) و برخی از عوامل اجتماعی از قبیل احساس امنیت و اعتمادبه نفس (004/0P=) و تجربه مثبت (048/0P=) بر مشارکت ورزشی کارکنان ناجا تأثیر داشتند. بحث و نتیجه گیری: مدیران ورزشی ناجا می توانند با بهره گیری از نتایج این مطالعه در جهت ارتقاء هر یک از این عوامل فردی و اجتماعی برنامه ریزی نمایند تا مشارکت ورزشی کارکنان ناجا ارتقاء یافته و از این طریق سلامت جسمی و روانی کارکنان بهبود می یابد.

زمینه و هدف: همه سازمانها، عملکرد منابع انسانی سازمان را حیاتی قلمداد کرده و برای آن برنامهریزی میکنند و هزینه های زیادی صرف می کنند. با توجه به ضرورت افزایش عملکرد کارکنان به عنوان عامل اساسی تعالی سازمان، یکی از معضل های اساسی سازمان ها تعیین عوامل موثر بر عملکرد کارکنان به ویژه کارکنان متخصص و ارزشمند است. روش: پژوهش حاضر با توجه به هدف آن، از نوع کاربردی است. جامعه مورد مطالعه شامل 80 پژوهش مرتبط با عملکرد کارکنان نیروی انتظامی است. برای نمونه گیری از جامعه یادشده، از طریق نمونه گیری هدفمند، 68 پژوهش که حائز شرایط و ملاک های انتخاب باشد، با رویکرد فراتحلیل انتخاب شد. جمع آوری اطلاعات از طریق سامانه جامع اطلاعات پژوهشی و سامانه نشریات نیروی انتظامی انجام شد. اطلاعات مورد نیاز از هر پژوهش شامل عنوان، سال، جامعه و نمونه، روش نمونه گیری و آزمون های مورد استفاده در قالب جدولی تنظیم و سپس در نرم افزار CMA2 وارد و تحلیل شدند. یافته ها: یافته های پژوهش نشان می دهد از مجموع متغیرهای بررسی شده به عنوان متغیر مستقل عملکرد، متغیر ویژگی های شخصیتی با فراوانی 8، انگیزش با فراوانی 6، آموزش با فراوانی 5، تعهد سازمانی با فراوانی 5، سبک رهبری با فراوانی 5، تحصیلات با فراوانی 4، رضایت شغلی با فراوانی 4، هوش هیجانی با فراوانی 4، فرسودگی شغلی با فراوانی 3 و کیفیت زندگی کاری با فراوانی 3، بیش از دو بار تکرار شده است که قابلیت آزمون فراتحلیل را دارد. نتایج: براساس یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که متغیرهای کیفیت زندگی کاری، آموزش و تحصیلات، تعهد سازمانی و نگرش شغلی، شدت تاثیر زیاد؛ متغیرهای مدیریت استعداد، هوش هیجانی، انگیزش، فرسودگی شغلی، وظیفه شناسی، هوش معنوی و مدیریت دانش، شدت تاثیر متوسط و متغیرهای فرهنگ سازمانی، سرمایه اجتماعی، رضایت شغلی، سبک رهبری و شخصیت، شدت تاثیر کمی بر عملکرد کارکنان نیروی انتظامی دارند.